Primjena suvremenih mjera energetske efikasnosti u zgradarstvu ima kao glavni cilj, trajno smanjenje energetskih potreba pri projektiranju, izgradnji i korištenju novih zgrada, te sanaciji i rekonstrukciji postojećih.
Infracrvena termografija pokazala se kao izuzetno korisna metoda za vizualizaciju toplinskih gubitaka kroz elemente konstrukcije kod istraživanja potencijala povećanja energetske efikasnosti zgrada.
Termografskim snimanjem zgrada, te kasnijom stručnom interpretacijom moguće je locirati nedostatke konstrukcije i usmjeriti zahvate na sanaciji prema optimalnom poboljšanju energetske efikasnosti sustava zgrade. Dakle, široko područje koje uspješno kontrolira i nadzire termografija, danas se sve više širi i na područje zgradarstva.
Ispitivanje kvalitete izolacije vanjske ovojnice zgrade i lociranje mjesta s najvećim gubicima topline, utvrđivanje mjesta s povećanom vlagom, analiza objekata pod zaštitom, sve se to uspješno provodi metodom termografije, bez razaranja konstrukcije.
Termografskim snimanjem mjeri se postojanje tzv. toplih mjesta tj. mjesta rasipanja energije i hladnih mjesta, područja vlaženja. Pored detekcije gubitaka topline, termografija se koristi se i kao kvalitativna metoda kontrole građenja kod novih objekata. Termografskom kamerom mogu se vrlo efikasno pronaći istjecanja ili manjkavosti u izolaciji toplovodnih cijevi i kotla.
